نانوروباتهایی که میتوانند داروها و سایر عوامل را به بدن برسانند، سالها به عنوان راهی بالقوه برای درمان سرطان مورد مطالعه قرار گرفتهاند. اکنون، دانشمندان دانشگاه مونترال (UdeM) دسته جدیدی از حاملهای دارو را از DNA ایجاد کردهاند که 20000 برابر کوچکتر از پهنای موی انسان هستند و علاوه بر موثرتر از روشهای کنونی درمان سرطان، بسیار کمتر هستند. اثرات جانبی. محققان راه حل جدیدی برای درمان سرطان ارائه کرده اند. آنها حامل های دارویی مبتنی بر DNA را توسعه داده اند که توانایی انتقال دهنده های پروتئین موجود در موجودات زنده را برای حفظ غلظت دقیق مولکول های خاص در بدن تقلید می کند. آزمایش حامل های دارو برای درمان سرطان تیم دو ناقل مبتنی بر DNA را توسعه داد: یکی برای کینین، یک داروی ضد مالاریا، و دیگری برای دوکسوروبیسین. دارویی که معمولا برای درمان سرطان سینه و سرطان خون استفاده می شود. برای نشان دادن اثربخشی این نانوربات، محققان نشان دادند که یک انتقال دهنده توسعه یافته برای دوکسوروبیسین می تواند دارو را تا 18 برابر بیشتر از روش های فعلی در خون نگه دارد. همچنین از نفوذ دارو به اندامهای دیگر مانند قلب و ریهها جلوگیری میکند و موشها را سالمتر نگه میدارد که افزایش وزن طبیعی آنها نشان میدهد. آنها نشان دادند که این انتقال دهنده های مصنوعی را می توان به راحتی برای تحویل و حفظ هر غلظت خاصی از دارو در بدن برنامه ریزی کرد. یکی دیگر از ویژگیهای هیجانانگیز این نانورباتهای حامل این است که میتوان از آنها به عنوان مخزن دارو برای به حداقل رساندن دوز و هدایت آنها به قسمتهای خاصی از بدن استفاده کرد و بهطور موثر عوارض جانبی دارو را کاهش داد. روش های فعلی درمان سرطان معمولا به بیماران آسیب می رساند. در حین انفجار تومورها، شیمیدرمانیها ناگزیر به سلولهای سالم اطراف نیز ضربه میزنند که عوارض جانبی بیشماری ایجاد میکند. همچنین دوزهای زیادی از یک دارو در فواصل منظم به بیماران داده می شود. استفاده از نانوروبات باعث می شود این مشکلات و صدمات علاوه بر رسیدن دارو به هدف وجود نداشته باشد. آنها همچنین می توانند مستقیماً به سمت یک تومور حرکت کنند و به طور هوشمند محموله درمانی را دقیقاً در جایی که نیاز است بدون هیچ آسیب جانبی مستقر کنند. در آینده، این تیم قصد دارد مطالعات بالینی را برای تایید کشف خود انجام دهد. همچنین، از آنجایی که نانوحامل دوکسوروبیسین می تواند دارو را در جریان خون نگه دارد، می تواند برای درمان سرطان خون ایده آل باشد. همچنین، این حامل ها را می توان به گونه ای طراحی کرد که طیف وسیعی از مولکول های درمانی را به بیماران تحویل دهد.